- Ποτέ όμως σε ιερές στιγμές (π.χ. Εὐλογημένη ἡ βασιλεία…, Είσοδος
Ευαγγελίου, απολυτίκια, Τρισάγιος ύμνος, ανάγνωση του Ευαγγελίου, Χερουβικός
ύμνος , είσοδος Τιμίων Δώρων, ευλογίες Ιερέως , Πιστεύω, Πάτερ ἡμῶν,
καθαγιασμός των Τιμίων Δώρων: Λάβετε, φάγετε…, Πίετε ἐξ αὐτοῦ…, Τά
Σά ἐκ τῶν Σῶν…, Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας.., Κοινωνία πιστῶν, Ἀπόλυσις).
- Είναι παράδοση στην Εκκλησία να γονατίζουμε κατά την στιγμή που
μας στην κάθοδο του Αγίου Πνεύματος εκείνη την ιερή στιγμή.
θόρυβο ή με την παρατεταμένη τακτοποίησή σου .
άλλους με σκοπό την επίδειξη πίστεως.
κατανοούμε τα τελούμενα και να συγκρατούμε το μυαλό μας.
ή να γίνεται αιτία να δυσανασχετούν οι διπλανοί μας.
εκκλησιαζόμενους.
σου. Δεν ενδιαφέρεσαι να δεις ποιος μπαίνει ή βγαίνει.
προσευχή αν μπήκες σε άλλη ώρα γι’ αυτό στην εκκλησία.
της Θείας Λειτουργίας.
βάση, χωρίς ουσία και νόημα.
Πρέπει να προσπαθείς να εκκλησιάζεσαι όσο πιο νωρίς μπορείς. Η λατρεία
προς τον Θεό δεν επιδέχεται προσωπικές παρεμβάσεις αλλά συνειδητό
βίωμα.
- Η Θεία Λειτουργία καθώς και οι υπόλοιπες Ιερές Ακολουθίες είναι μέσα
επικοινωνίας μας με τον Θεό γι΄αυτό συμμετέχω με ΓΑΛΗΝΙΑ ΨΥΧΗ
και ΚΑΘΑΡΗ ΣΚΕΨΗ. Ξεχνώ κάθε πρόβλημα και κάθε μέριμνα μου έξω
από την πόρτα του Ναού.
«ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Η ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ»
-Ὀταν πρόκειται να κοινωνήσεις θα προσέλθεις όταν ακούσεις από το
στόμα του Ιερέα το Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως και ἀγάπης προσέλθετε.
- Θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για να λάβεις το Σώμα και το Αίμα
του Χριστοῦ. Πρέπει να κοινωνούμε με πλήρη συναίσθηση, καθαρή
συνείδηση και ευλογημένη επίγνωση.
- Αυτό θα το επιτύχουμε μόνο δια του μυστηρίου της Ιεράς Εξομο-
λογήσεως, με προσευχή και με νηστεία.
-Ὀταν σταθούμε για να κοινωνήσουμε δεν ομιλούμε , δεν βιαζόμαστε
και δεν ατακτούμε αλλά προσευχόμαστε. Είναι πνευματικά
ωφέλιμο και ευλογημένο να κοινωνούμε όσο πιο συχνά γίνεται. Με την ευχή του
πνευματικού μας κοινωνούμε συχνότερα.
«Η ΕΞΟΔΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ»
- Στο τέλος και πάλι θα σταθούμε ευλαβικά και υπομονετικά να πάρουμε
από το χέρι του Ιερέα το αντίδωρο ενώνοντας τις παλάμες των χεριών
μας. Ασπαζόμαστε το χέρι του Ιερέα δείχνοντας σεβασμό στο Ιερατικό αξίωμα
και αποδίδοντας τιμή στον Ιερέα που πριν λίγα λεπτά άγγιξε τον Χριστό
και τέλεσε την Θεία Λειτουργία. Η συνήθεια να λαμβάνουμε μόνοι μας το
αντίδωρο από το πανέρι είναι λάθος.
- Αφού λάβουμε το αντίδωρο αποχωρούμε με ησυχία και τάξη από
τον Ναό κάνοντας τον Σταυρό μας. Φεύγοντας από την Εκκλησία
καλούμαστε να μεταμορφώσουμε σε Εκκλησία την ζωή μας , το σπίτι
μας, την οικογένειά μας ώστε να μην χαθεί η «Θεία χάρις» που λάβαμε
κατά την θεία Λειτουργία.
- Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν θέλουμε να προσφέρουμε
αρτοκλασία θα πρέπει να έχουμε ενημερώσει νωρίτερα και να
προσκομίσουμε εγκαίρως τα δώρα μας ή από την παραμονή ή νωρίς το
πρωί για να μην δημιουργούμε αναστάτωση την ώρα της θείας λειτουργίας.
Το ίδιο ισχύει και με το πρόσφορο , το οποίο πρέπει να προσφέρουμε με
τα ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων έγκαιρα, ώστε να τους μνημονεύσει
ο ιερέας στην Αγία Προσκομιδή.
- Κάθε προσφορά μας πρέπει να είναι ότι καλύτερο, διότι είναι
προσφορά στον ίδιο τον Θεό. Ζυμωτό (σπιτικό) καλό πρόσφορο, αγνό
καθαρό ελαιόλαδο , καθαρό κερί , άριστο μοσχοθυμίαμα , εκλεκτό άναμα,
δώρα της αγάπης μας και του σεβασμού μας στο πρόσωπο του Κυρίου μας.
- Όταν πρόκειται να τελέσουμε Ιερό μνημόσυνο ενημερώνουμε έγκαιρα τον
ιερέα και φέρνουμε τα απαιτούμενα για την θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο
εγκαίρως, χωρίς υπερβολικούς και ματαιόδοξους στολισμούς που είναι έξω
από το πνεύμα της Εκκλησίας μας. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται
η τέλεση μνημοσύνου ή τρισαγίου με κουλουράκια ή οτιδήποτε άλλο ξένο
με την παράδοση της Εκκλησίας
- Στον ιερό ναό εκτός των Θείων Λειτουργίων των Κυριακών και των εορτών
πραγματοποιούνται και άλλες λατρευτικές συνάξεις (Ιερές Αγρυπνίες,
εσπερινοί, παρακλήσεις, , απόδειπνα ).
Ας προσπαθούμε να συμμετάσχουμε συνειδητά σε όσες περισσότερες Ιερές
ακολουθίες μπορούμε και σίγουρα ο κόπος μας θα μετατραπεί σε ουράνια
ευλογία. Ας αγωνιζόμαστε συνεχώς για την σωτηρία της ψυχής μας και τότε
μόνο θα κάνει ο Θεός αισθητή την παρουσία Του στην ζωή μας.
Ας μην αδιαφορούμε και ολιγωρούμε πνευματικά, διότι ο πνευματικός
θάνατος είναι η στέρηση της αγάπης και της χάριτος του Θεού.
Πρωτοπρεσβύτερος Παναγιώτης Ευσταθίου
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγίας Κυριακῆς Σπάτων